Uparta obrona zwolnionej z pracy dyrektorki poznańskiego Teatru 8 Dnia p. Ewy Wójciak jest dalszym ciągiem wojny wypowiedzianej kulturze chrześcijańskiej i próbą zastąpienia jej kulturą bezideowego Zachodu, zupełnie obcą społeczeństwu polskiemu - kulturą spod znaku degrengolady obyczajowej prezentowanej przez ruch LGBT i wojujący feminizm.
Temu celowi służy wywiad z p. Ewą Wójciak przeprowadzony przez Violettę Szostak i Marcina Kąckiego na łamach Wysokich Obcasów z dnia 16 sierpnia 2014 r. pt. „Na Barykady”.
Tendencyjność tego wywiadu (rozmowy) polega na karkołomnym bagatelizowaniu prostactwa i wulgarności dyrektorki teatru („świątyni kultury”) gdzie nie powinno być miejsca dla osoby prezentującej rażąco niską kulturą osobistą.
Ten dramatyczny brak owej kultury osobistej u dyrektorki TEATRU p. Ewy Wójciak mocno starali się spłaszczyć zadający jej pytanie dziennikarze Gazety Wyborczej:
· Pytanie: Awantura zaczęła się chyba rok temu, od papieża. Napisała pani na Facebooku, że "wybrali ch..." na papieża. Wiceprezydent Poznania jako pani zwierzchnik dał pani naganę. Odwołała się pani do sądu. Zaproponowali w pierwszej ugodzie, by pani publicznie przeprosiła. Nie zgodziła się pani.
Odpowiedź: Tam była cała lista mediów, w których mam przeprosić. Tylko kogo? Papieża? Miasto na świadka w sądzie powołało ks. Pawła Bortkiewicza [zasłynął radykalną postawą przeciwko gender] i Stanisława Mikołajczaka, szefa Akademickiego Klubu Obywatelskiego [stowarzyszenie grupujące naukowców poznańskich sprzyjających PiS]. W kolejnej wersji ugody wycofali się z przeprosin.
Ta arogancko zadziwiająca odpowiedź ukazuje kulturowe tło etycznej postawy p. Wójciak, która jako intelektualistka (?) dziwi się, kogo ma przeprosić za ten obrzydliwy, chamski nietakt wobec Głowy Kościoła Katolickiego, i to w kraju o przewadze katolików. Ta intelektualistka (?) - dyrektorka instytucji kulturalnej - udaje, że nic się nie stało i ona - bidula - nawet nie wie, kogo niby miałaby przepraszać. Arogancja tej wypowiedzi jest kompromitująca. Tylko za to samo p. Wójciak natychmiast powinna stracić stanowisko dyrektora placówki kulturalnej, każdej placówki kulturalnej.
Buta p. Wójciak zakrawa na kpinę, kiedy wręcz straszy prezydenta Poznania przed postępowaniem konkursowym na jej następcę groźbą:
· Pytanie: No i wyrzucili panią. Teraz rozpiszą konkurs i będzie nowy dyrektor Ósemek.
Odpowiedź: Już to sobie wyobrażam.
· Pytanie: Jak?
Odpowiedź: Jestem dyrektorem z woli zespołu, z którym jeździmy, dajemy spektakle. Każdy, kto przyjdzie, będzie obcy i zostanie przez nas wyrzucony (!!!)
No i proszę. Ani konkurs, ani władza właściciela publicznego teatru (miasto Poznań) w opinii p. Wójciak nic nie znaczą. Każdy, kto waży się zostać jej następcą. uwaga, uwaga: „zostanie z teatru wyrzucony”!
Fascynacja terrorystką Ulrike Meihof jest kolejnym śladem obecnych poglądów i wrażliwości etycznej dyrektorki Teatru Ósmego Dnia wyrażonych w kolejnym pytaniu:
Pytanie:Inspirowała panią Ulrike Meinhof, niemiecka członkini terrorystycznej grupy Baader-Meinhof. Podobno miała pani jej zdjęcie nad łóżkiem?
Odpowiedź: Postać graniczna i tragiczna. To do dzisiaj niewyczerpana historia, ale różni nas retoryka. Skoro nie umiałam robić bomb, to chciałam chociaż mówić do końca, wykrzyczeć.
Aż strach pomyśleć, co by się w Polsce działo gdyby p. Wójciak umiała konstruować bomby?
Zaś usprawiedliwienie swojego zachowania tak przedstawia:
Idę też do sądu pracy i proszę o pomoc Helsińską Fundację Praw Człowieka, bo uważam, że to, co się dzieje wokół mnie, to prześladowanie i pomówienia.
Hmm! Jeżeli tak myśli człowiek ze świata kultury rzucający haniebne wyzwisko pod adresem światowego autorytetu moralnego jakim jest papież Franciszek i nazywa to swoje zachowanie pomówieniem i prześladowaniem, to sprawa jest zupełnie jasna. Ten człowiek nie ma moralnych kwalifikacji i etycznej wrażliwości do tego by kierować teatrem - ważnym ośrodkiem kultury społecznej.
Wniosek prosty. Pani Ewa Wójciak jest czołową postacią antychrześcijańskiej awangardy kulturowej w Polsce, która (ta awangarda) z osobistych egoistycznych powodów dąży do pełnej wolności obyczajów, gorąco propagowanych nową kulturą równością płci (homoseksualizm, gender) rażąco obrażającej tradycje kulturowe większości Polaków.
Środowiska te walczą tak zaciekle z kulturą chrześcijańską, że staje się to poważnym problemem społecznym budzącym coraz ostrzejsze protesty przeciwko bezczelnej ofensywy kulturowo obyczajowej ruchu LGBT i wojującego feminizmu. Niebezpiecznej, bo zmuszającej obrońców „kultury ojców” do sięgania po analogicznie bolesną broń radykalizmu kulturowego jaką stosują apologeci kultury LGBT i w obronie własnej obyczajnej kultury chrześcijańskiej będą zmuszani do jej czynnego się przeciwstawiania.
I to ma właśnie miejsce w Poznaniu na przykładzie dyrektorki Teatru Ósmego Dnia.
Władze miasta Poznania mają demokratyczny mandat do reprezentowania interesów demokratycznego społeczeństwa, które w swojej zdecydowanej większości nie życzy sobie aby ich placówką kulturalną kierowała osoba wroga obyczajom i kulturze tej właścicielskiej większości. Dlatego pani Wójciak powinna odejść.
Nie mniej w demokratycznym państwie prawnym nikt nie powinien przeszkadzać p. Wójciak w prezentowaniu jej własnego światopoglądu i zapatrywań politycznych, a władze nie powinny się opierać w utworzeniu własnego teatru o repertuarowym profilu bliskim jej sercu.
Niech tworzy co chce, a nie za pieniądze podatników, których obyczaje kulturowe zwalcza.
Postawa pani Wójciak wskazuje, że ona tego nie rozumie - tak zresztą jak dziennikarze Gazety Wyborczej.
Edukacja demokratyczne pilnie potrzebna! Bardzo!
Komentarze