W sobotę 4-go października obejrzałem na TV4 film dokumentalny pt. „Ewakuacja Ziemi”. Narracja i obrazy tłumaczyły projekty uczonych tworzone hipotetycznie na wypadek groźby kataklizmu kosmicznego unicestwiającego Ziemię.
Astrofizycy z matematykami uprawdopodobniają taki kataklizm możliwością zderzenia się ziemi z olbrzymim zbłąkanym obiektem kosmicznym sprawcą owego nieszczęścia.
Uczeni zamyślają więc o sposobie zachowania naszego gatunku, czemu ma służyć futurystyczny (na razie) projekt ratowania rodzaju ludzkiego ewakuowaniem z ziemi kilkaset tysięcy ludzi przy użyciu gigantycznego „transportera kosmicznego” z ziemskimi warunkami życia umożliwiającymi trwanie na nim nawet przez setki lat kosmicznej epopei (podróży) w poszukiwaniu planety gotowej przyjąć ziemskich emigrantów.
Projekt (na wzór biblijnej arki) określa skład pasażerów wyłącznie z par heteroseksualnych gwarantujących podtrzymanie gatunku ludzkiego. Z tego zasadniczego powodu homoseksualiści na statek nie trafią.
Piszę to z nieukrywaną satysfakcją, bo to potwierdza pogląd (także mój), że homoseksualizm to przywara ludzkiej natury nie godna pielęgnacji i kulturowych trosk.
Na tle gigantycznej globalnej batalii lewicy liberalno-obyczajowej w obronie i popularyzowaniu homoseksualizmu wymyślnymi zabiegami „pielęgnacyjnymi” i siłowym wtłaczaniem tej biologicznej patologii do kultury życia ludzi, postawa futurologów kosmicznych demaskuje propagandowe zabiegi zrównywania homoseksualizmu z heteroseksualizmem i jednoznacznie wskazuje na nie, jako nie przydatne ludzkości, bo biologicznie jałowe (pasożytnicze) i degenerujące rozwój ludzkości zamiast go wspierać.
Jest zastanawiające czy te i im podobne głosy powstrzymają obłęd liberalnego obyczaju w promowaniu homoseksualnej trucizny obyczajowej - czy być może stanie się to dopiero po katastrofie kosmicznej?
Kiedyś to jednak nastąpi, przecież przyroda musi się bronić!
