Zaniepokojony spadkiem swoich notowań i wzrostem poparcia dla PO, PiS zorganizował konferencję prasową poświęconą banalnym pytaniom pod adresem Platformy tak skondensowanym:
Pokażcie program! – apelowała rzecznik rządu Beata Mazurek. Zażądała też od PO odpowiedzi na cztery kluczowe – jej zdaniem – pytania: czy podwyższy wiek emerytalny i do ilu lat?; czy zlikwiduje bądź ograniczy program „Rodzina 500 plus”?; czy zlikwiduje IPN i CBA?; czy zgodzi się na przyjęcie do Polski imigrantów?
Te pytania były echem wystąpień Jarosława Kaczyńskiego, który grzmiał, że PO dąży do przywrócenia w Polsce biedy sprzed programu 500+.
Grzegorz Schetyna nie zdobył się na ostrą replikę ukazaniem prawdziwych beneficjentów programu 500+ bełkocząc coś na swojej konferencji prasowej o rozszerzeniu programu 500+ także na jedno dziecko i niemiłosiernie plącząc o uchodźcach.
Oto „prawdziwe” zmartwienia głównych konkurentów politycznych na polskiej scenie politycznej nadal licytujących się o rozdawnictwo socjalne - choć to już półtora roku po wyborach - wyłącznie dla pozyskania (utrwalenia) sympatii społecznej niszy socjalnej tak jakby nie było w kraju poważnych problemów rzutujących na całokształt funkcjonowania państwa i interes całego narodu.
A inne ważne zagadnienia dla Polski wynikające choćby z groźby kryzysu finansowego UE rysującego się na tle Brexitu grożącego uszczupleniem budżetu UE z bolesnym skutkiem dla subwencji zaplanowanej w unijnym budżecie dla Polski.
Po twardym Brexicie Wielka Brytania będzie winna Unii około 60 mld euro. Z budżetu UE pieniądze przeznaczane są zarówno na wspólną politykę rolną, programy spójności itd.
Jeśli Brytyjczycy po Brexicie nie zapłacą Unii Europejskiej ostatnich należnych pieniędzy, ta będzie musiała poszukać oszczędności. To grozi obcięciem budżetu Polsce. Zagrożona jest zwłaszcza kolej.
Jak mówi Bogusław Liberadzki (Europoseł SLD z frakcji socjalistów i wiceprzewodniczący Parlamentu Europejskiego) cięcia uderzą w inwestycje, które są opóźnione najbardziej, najmniej zaawansowane, i których prawdopodobieństwo wykonania jest najmniejsze.
Te zagrożenia wynikają także z nieudolności gospodarczej głównych konsumentów subwencji unijnych. Na modernizacje torów mamy bowiem do wykorzystania 66 mld zł, z czego w zeszłym roku wykorzystać się udało tylko 4 mld – głównie na projekty zaczęte jeszcze podczas zeszłej perspektywy finansowej.
Z takim tempem nie ma szans na to, że wykorzystamy wszystkie pieniądze. Zwłaszcza że wiele prac zostało zaplanowanych na ostatnie lata perspektywy, a doświadczenie z poprzednich lat jest takie, że żadnego z projektów nie udaje się ukończyć w terminie – powiedział podczas spotkania z dziennikarzami w zeszłym miesiącu wiceminister rozwoju Jerzy Kwieciński.
http://wyborcza.pl/7,155287,21780204,kolej-zaplaci-polski-rachunek-za-brexit-stracimy-do-5-mld-euro.html
To są problemy godne debaty publicznej liderów partii politycznych konkurujących o władzę w Polsce (rządzący i opozycja) w miejsce populistycznego „bełkociku” o programie 500+. Oni milczą także o samowoli ubezpieczycieli (krociowe zarobki, luksusowe apartamenty), zuchwalstwie para banków, „plajcie” Poczty Polskiej (otrzymuję zaprenumerowane tygodniki z tygodniowym opóźnieniem), indolencji Państwowej Inspekcji Pracy (ślepej na powszechne łamanie prawa pracy), bezkarności Urzędów Skarbowych za mylne (złośliwe) decyzje fiskalne wobec podatników doprowadzających ich do upadłości), itd., itp.
Takie zachowanie głównych sił politycznych w Polsce to poważne zmartwienie obywateli. Przecież ci politycy nie mają żadnej koncepcji zapanowania nad nieuniknionym kryzysem finansowym grożącym nam na skutek poważnego uszczuplenia budżetu UE i cięć unijnych subwencji dla Polski, czy w sprawie likwidacji w/w patologii w działalności państwa.
Włos jeży się na głowie co nas czeka po tej redukcji finansów unijnych spotęgowanych jeszcze gigantycznymi wydatkami socjalnymi (przedmiotem chluby PiS) i ekspresowym wzrostem długu narodowego.
A ONI dyskutują o dalszych kosztach socjalnych.
Boże miej nas w opiece!
